De namen

Tja, toen begon het volgende 'probleem': hoe gaan we ze noemen? Sommige mensen zullen mij voor gek verklaren, maar ik vind dat alle dieren een naam moeten hebben. Als kind heb ik zelfs mijn goudvissen namen gegeven...

We begonnen met research op internet om ideeën op te doen. Daarna maakten we een lijstje met namen die ons aanspraken. Dit lijstje werd al gauw een boekrol van 6 meter lang, dus dat was ook niet handig.

's Avonds hebben wij heel democratisch met het gezin gestemd. Na een lange discussie zijn de namen bekend gemaakt:

De kuikens heten:
wit = Daisy ('madeliefje')
zwart = Duffy (betekent 'donker gezicht')
rood = Google (een erg druk en onderzoekend kuiken)
patrijs = Pip (een lieve naam voor een lief kuiken)

Groetjes van mijn lieve kippetjes:

Kuikens!

Op woensdag 28 januari was het eindelijk zover! 's Middags zouden we naar Gelderland reizen om daar 4 kuikens op te halen.

Hoe dichterbij wij kwamen, hoe enthousiaster wij werden. Toen we na ruim een uur rijden aankwamen, bleek het hek van de fokker dicht te zijn. Helaas waren we vergeten zijn mobiele nummer in onze telefoon te zetten, dus we konden hem niet bereiken. Gelukkig zagen we na 5 minuten de fokker lopen.

Hij begroette ons enthousiast en hij ging ons voor naar de schuur waar de kuikens verbleven. Eenmaal daar aangekomen, werden we begroet met luid gepiep. Zo'n dertig kleine, wollige kuikentjes zaten ons aan te kijken. Vervolgens zei de fokker: 'kies er maar vier uit!'. Hoe konden wij in vredesnaam kiezen uit zoveel prachtige, lieve diertjes?

Waarschijnlijk zag de man dat wij radeloos waren en hij stelde voor om per kleur één kuiken te kiezen. We begonnen met de zwarte kuikens. Hij pakte de 4 zwarte kuikens en hield deze in zijn hand, zodat wij rustig een prachtig zwart kuiken konden kiezen. De man stelde voor om het zwarte kuiken te kiezen met het witte keeltje, omdat dit meestal de mooiste zwarte kippen worden. Het werd dus het zwarte kuiken met het witte keeltje.

Hierna mochten we kiezen uit de witte kuikens. Hier waren er zo'n zeven van, dus een keuze maken was weer lastig. Eentje had een mooi pluizig kopje en dat werd onze witte!

Toen had de man nog twee kleuren over: rood en patrijs. Mijn moeder had al sinds het begin een sterke voorkeur voor patrijs, dus zij koos dat kuiken. Het werd een mooi oranje kuiken met een donkere streep over haar rug. Wat een plaatje om te zien!

Als laatste kozen we een rood kuiken die erg vrolijk piepte. Zij maakte het viertal compleet en mijn moeder en ik hadden een geweldig gevoel: onze dametjes (hopelijk...) mogen mee!

We hadden een warme kruik onder in de doos gelegd, zodat de kuikens het niet koud zouden krijgen op de terugweg. Tijdens het rijden spiekten we steeds eventjes in de doos om onze kuikens te bewonderen, wat zijn ze prachtig!

Hier een foto van ons uitgekozen viertal: