Lege nest syndroom

Onze Penny en Twitter zijn inmiddels al lang de leeftijd van 8 weken gepasseerd. Dit betekent dat ze oud genoeg zijn om naar buiten te kunnen.

Gelukkig was het de afgelopen weken mooi weer, dus dat zat in ieder geval goed! Maar ik vond het ontzettend spannend... Hoe zouden de drie oudere dames reageren op de kleintjes? Daar konden we maar op één manier achter komen!

Twee weken geleden hebben we de kuikens voor het eerst bij de grotere kippen gezet. De kuikentjes piepten zo zielig dat ik sterk de neiging had om hen er weer uit te halen, maar dat heb ik uiteindelijk niet gedaan. Hoe sneller ze aan elkaar wennen, hoe sneller ze allemaal kunnen genieten van de mooie ren.

Pip reageerde erg fel op de kuikens: pikken, wegjagen, er bovenop springen en ga zo maar door. Daisy en Google vonden het wel prima, tenzij de kuikens te dichtbij kwamen. Dan gaven ook zij een pik.

Inmiddels zijn we twee weken verder en het gaat steeds beter. De kuikens schrikken soms nog wel van de grotere kippen, maar ze durven al meer hun mannetje te staan. Gisternacht sliepen alle kippen voor het eerst allemaal naast elkaar... Dat was voor mij een grote opluchting! De nachten daarvoor lagen de oudere dames links in de hoek van het hok en de kuikens rechts in de hoek. Dat is nu dus niet meer het geval!

Wel mis ik de kuikens ontzettend in huis... Hun lieve gepiep en scharrelgeluidjes in de woonkamer vond ik zo gezellig! Toch ben ik ook wel blij dat ze nu lekker buiten zitten. Als je ziet hoe ze genieten van de zon, dat wil je ze gewoon niet meer afpakken!

Twitter en Penny voor het eerst naar buiten (ik weet niet meer precies hoe oud ze waren op dat moment) :

Spannend... Scharrelen langs de ren van de grotere kipjes:

Met Google, Daisy en Pip gaat het trouwens heel goed! Helaas heb ik nog geen eitjes gevonden, maar dat kan niet lang meer duren...

En als laatste een mooie close-up van Penny, 9 weken oud. Wat een prachtig bolletje heeft ze toch!

Filmpje!

Jaja, het zijn echte filmsterren! Pip, Daisy en Google scharrelden zo mooi door de tuin, dat ik ze heb gefilmd. Zo kunnen jullie ook zien hoe mooi ze zijn!

Bekijk indien mogelijk het filmpje in HD, dan is het beeld mooier.

Kleintjes worden groot!

Onze nieuwste aanwinsten, Twitter en Penny, zijn inmiddels alweer 4 weken oud. Wat gaat de tijd toch snel!

De karakters verschillen nogal van elkaar: Penny is een lieve, rustige slaapkop. Als je haar oppakt, nestelt ze zich in je handen en valt in slaap. Twitter daarentegen is een dapper kuiken. Ze springt graag de kooi uit om op ontdekkingsreis te gaan. Ook klimt ze graag op mijn armen en kruipt dan onder mijn haar. Penny kijkt dan eventjes, maar zij is niet echt geïnteresseerd.

Vandaag was helemaal leuk! Ik stond ongeveer twee meter van de kooi af en riep naar de kuikens. Twitter houdt haar koppie scheef, springt uit de kooi en waggelt op mij af. Wat een schatje! Penny bleef verbaasd om zich heen kijken: 'waar is mijn zusje gebleven?'. Vervolgens zag ik Penny's kopje nieuwsgierig boven de rand van de kooi uitsteken. Elke keer verbaas ik mij over hun lange nekken! Ze doen me dan echt denken aan die langnek-dino's...

Maar goed: tijd voor nieuwe foto's!

Hier waren de kuikens zo'n 2 weken oud, denk ik...

Hier waren de kuikens zo'n drie weken oud. Op de eerste foto is Twitter weer ontsnapt, haha! Penny durft het nog steeds niet...

Op deze foto kun je bij Penny heel goed de extra tenen zien. Zijdehoenders hebben 5 tenen in plaats van 4. Nu is Penny niet het ideale Zijdehoen-voorbeeld, aangezien ze een gele snavel en gele poten heeft  i.p.v. zwart. Ook is haar huid roze en niet zwart. Maar ik ben zo benieuwd hoe zij er uit ziet als ze volwassen is!

De tuin in!

Vandaag was het heerlijk weer buiten! De zon scheen, geen wolkje aan de lucht en drie ongeduldige dames voor het deurtje van de ren.

Nadat ik het deurtje had geopend, waggelden de dametjes de tuin in. Alles werd onderzocht: de bloemetjes, de vogels op de schutting, het gras, etc. Sommige planten zijn niet veilig voor onze kippen, maar de meeste beplanting laten ze met rust.

Toen de zon meer begon te branden, zakten de kipjes door de poten op het gras. Eerst dacht ik 'wat doen ze nu?', maar al snel zag ik dat ze aan het zonnen waren. Echte vrouwen dus! Ik heb snel foto's gemaakt van dit heerlijke gebeuren:

Na het zonnen ging de ontdekkingsreis weer verder. Vooral het tuinbankje is één van hun favoriete speeltoestellen.Op de latjes kunnen ze heerlijk zitten en onder het bankje is schaduw.

Wat een dappere, nieuwsgierige, vrolijke en lieve kipjes heb ik toch!

Uitbreiding

Nadat Duffy door de fokker in een mooi hok was geplaatst, liepen we samen met de fokker naar de kuikens toe. Ik mocht gratis een nieuw kuiken meenemen, omdat Duffy een haan was.

Ik was er al snel uit dat ik niet één kuiken wilde meenemen, maar twee kuikens. Ik vind het namelijk zielig om een kuiken minimaal 8 weken alleen te houden, terwijl kippen gezelschapsdieren zijn. We zouden dus na vandaag geen 4, maar 5 zijdehoenders hebben. Zo snel kan de uitbreiding dus gaan...

Toen ik bij de kuikens aankwam, smolt ik. Er zaten zo'n 30 ukkies mij aan te staren. Ik kreeg een déjà vu: hoe moest ik in vredesnaam uit al deze lieve diertjes kiezen?

De fokker hielp mij weer uit deze situatie. Hij pakte alleen de kuikens die een andere kleur hadden dan de kleuren die Google, Daisy en Pip al hebben. Alle rode en witte kuikens vielen dus al af. Ik kon kiezen uit de kleuren zwart, blauw, zilverpatrijs en een kuiken met een heel apart kleurtje. Dit kuiken viel mij direct op, het was een geel met grijs kuiken. Ik wilde net aan de fokker vragen welke kleur dat was, toen hij zei 'dit is ons verrassingspakketje, ik heb geen idee welke kleur dit kuiken krijgt'.

Ik was verkocht: die wil ik! Ik ben dol op verrassingen!

Nu moest ik nog een kuiken kiezen. Ik neigde eerst naar een zwart kuiken, maar toen zei mijn vader dat we die misschien gingen vergelijken met Duffy. Daarna wist ik het niet meer, dus vroeg ik aan mijn vader welke kleur hij mooi vond. Mijn vader vertelde dat hij graag een blauw kuiken wilde hebben. Ik vind blauw een prachtige kleur, dus kozen we één van de twee blauwe kuikens. Dit kuiken heeft twee gele tenen (wat ik erg grappig vind!).

Mijn zijdehoen-familie is dus weer compleet. Met drie grote hoentjes en 2 kuikens reden we weer terug naar huis. Ik zal Duffy heel erg missen... Gelukkig heb ik nu 2 baby's waar ik voor kan zorgen. Duf blijft voor altijd in ons hart!


Eenmaal thuis gekomen, moesten we alles weer gereedmaken voor de komst van de kuikens, omdat deze niet zomaar bij de grote zijdehoentjes kunnen. De kooi, warmtelamp, kuikenvoerbak, e.d. werden weer tevoorschijn gehaald en de kooi werd opnieuw ingericht. Daarna konden de nieuwe aanwinsten rustig bijkomen in hun paradijsje.

Daarna begon de 'ellende' met namen verzinnen. Gelukkig waren deze keer snel klaar! Het blauwe kuiken krijgt de naam Twitter (omdat Twitter een blauwe vogel als icoontje heeft) en het verrassingspakketje krijgt de naam Penny (vernoemd naar de serie 'The Big Bang Theory').

Twitter:

Penny:

Kukeleku!

Vanmorgen toen mijn moeder het kippenhok had opengemaakt, hoorde ze een raar geluid. Ze keek om zich heen, op zoek naar de duif die dit gekke lawaai maakte. Er was helemaal geen duif...

Toen keek mijn moeder eens goed: het was Duffy, de zwarte zijdehoen!

Duffy heeft op donderdag 9 april besloten om te gaan kraaien. Helaas bleken onze kippen niet allemaal hennen te zijn, maar 3 hennen en 1 haan.

Nu wonen wij midden in een woonwijk, dus het gekraai van een haan is gewoon niet te doen wegens overlast. Met pijn in ons hart hebben wij twee dagen vergaderd over wat we met Duffy gingen doen. De fokker heeft ons beloofd dat wij eventuele haantjes mochten omruilen voor een hen en hoewel dat aanbod toen heel aantrekkelijk klonk, nu even niet: we zijn zo gehecht geraakt aan onze kipjes dat het vreselijk is om er eentje weg te brengen.

Even overwogen we om hem naar de kinderboerderij te brengen, maar we besloten om eerst eventjes de fokker te bellen en hem te informeren. Hij vertelde dat hij graag de andere drie kippen ook even wilde zien, om uit te sluiten dat er nog meer hanen tussen zitten.

Dus, daar gingen we dan! Met vier kippen in een kooi op de achterbank op weg naar Gelderland.

Eenmaal daar aangekomen, kwam de fokker ons al tegemoet. Hij zag direct dat Duffy de enige haan was (gelukkig!). De fokker herhaalde het aanbod om hem om te ruilen voor een nieuw kuiken, maar ik wilde eerst weten wat er met Duffy zou gebeuren als ik hem daar zou laten. De fokker vertelde me dat Duffy hij ging kijken hoe Duffy ging uitgroeien om hem vervolgens misschien te gebruiken voor de fok.

Ik heb Duf met pijn in mijn hart daar achtergelaten, maar ik weet dat hij goed wordt verzorgd.

Naar buiten

Toen de kipjes 8 weken oud waren, begon het tot ons door te dringen: de kipjes moeten naar buiten!

Wat zullen wij hun gezellige gepiep, gescharrel en getik missen in de woonkamer... De nieuwsgierige kopjes die je vol verwachting aankijken: 'heb je iets bij je?' of 'is het eetbaar?'. De kuikentjes gezellig bij je op schoot tijdens het tv-kijken / huiswerk maken. Ja, dat gaan we zeker missen.

We hebben het hok van de kippen online besteld na wekenlang zoeken. Vervolgens hebben we het hok twee keer gebeitst, zodat het tegen een stootje kan. De tuin is op z'n kop gezet om een mooie ren te creëren voor onze zijdehoentjes, zodat zij een paradijsje tot hun beschikking krijgen. Verder zouden ze elke dag heerlijk door onze tuin mogen scharrelen, dus aan ruimte geen tekort!

Op vrijdag 20 maart was het zover: de kipjes mochten hun nieuwe huis ontdekken. We hebben ze eerst in hun hok gezet en toen het deurtje open gedaan, zodat ze op eigen gelegenheid hun tuin konden ontdekken. Hoewel wij dachten dat ze het spannend zouden vinden, sjouwden na vijf minuten de 4 musketiers dapper de wijde wereld in. Wat een geweldig gezicht!

Alles werd onderzocht: de aarde, de stenen, de bloemen, het hok, de waterbak, etc. PRIIEEET! Alarm! Alarm!! Oh, blijkbaar zijn dat vogels die overvliegen, gezellig!

Na een hele drukke ochtend, namen de kipjes een middagdutje onder de skimmia. Wat een mooie beschutte plek.

Mijn ouders en ik hebben de hele middag genoten van de kippen-ontdekkingsreis. Toen wij aan het eind van de middag naar binnen wilden, zagen we iets heel bijzonders: de kippen zaten op het dak!

Wat een grappige beestjes zijn het toch! Ze blijven je gewoon verbazen met hun humor.

Vlak voordat de kipjes het nest opzochten, klom Pip nog even bij mij op de arm. Dit is typisch Pip, de andere kippen doen dit niet. Ik vind het een geweldige eigenschap, wat een schatje!